dinsdag 12 februari 2013

Twee keer opgeruimd en één gast verhaal

12 februari

Ik was dus keurig opgeruimd
Lag daar prima op die container
Wachtend op de vuilnisman,maar die wind hè..
En als je dan op de container ligt is er geen houden meer aan.
Niet alleen ik maar nog vele andere waaide weer op de grond.
Gelukkig kwamen daar een aantal dames,en die hebben ons weer op de container gelegd.

De vuilnisman heeft ons dus toch nog mee kunnen nemen.






Een lief klein meisje had een paar wantjes staan.
En toen werd het winter,
dus moesten haar wantjes aan.
Toen ging ze in haar kinderstoeltje,
Bij mama op de fiets.
Want  zelf fietsen vond ze maar niets.
Zeker niet in deze kou,
En het moest ook nog even gauw.
En aan haar wantjes zat geen touw.
En die sterke wind,
Was wel erg moeilijk voor dat kleine kind.
Toen kwam er een harde vlaag,
En kreeg ze kriebel in haar maag.
En toen legde ze haar wandje op de grond.
En toen ze even later weer keek,
Werd ze heel erg bleek,
en was het open met die mond.
Haar wantjes waren zomaar weg,
wat een dikke, grote pech.
Nu zwierven die wantjes zomaar over straat.
Ze wist zich geen raad.
Even later ging ze weer weg,
En toen lag het in het gras,
En niemand wist waar het was,
tot pas…

Dytmer en Simon

Geen opmerkingen:

Een reactie posten